الناس عطاشى

الناس عطاشى
دايرين حيارى
على كل باب
والدنيا ولعه
والحر قاسى
الورده دبلت
على الغصن مالت
الزرع ناشف
بيبكى حاله
ويشكى همه
ويقول ياناس
حرام عليكوا
النيل نجاشى
ولا مجاشى
دى مصر خضرا
والدنيا عرفه
من عهد خوفو
فلاح بيزرع
والنيل بيروى
والشمس طله
بالفرحه هله
وكل يوم
الأرض تطرح
فدان محبه
بقروش قليله
لكن بتستر
والدنيا ماشيه
اصل الحكايه من البدايه
البركه حله
على اهل طيبه
وعم صابر سهران يغنى
مواويل بلادنا
والناس تقول الله يا ليل
الزرعه طلعه
بالفرحه هله
بس خايفه من بكره ولا
الميه قله السنه دى ليه
الأرض عطشى والناس بتسأل
قالولها ايه
انتوا السبب
يا عم ليه
عملنا ايه
زرعتوا رز
طيب وماله
ده الرز حتى حمال اسيه
واى ميه ميقولش لا
زى الناس الحلوه دى
لكنه عاوز ميه اكتر
وانت زرعتوا كميه اكبر

يا ناس حرام
الأرض بارت
والزرعه باظت
يعنى نقعد وبلاش زراعه
ولا نتعب ويروح فشوش
الناس احتارت
م الغلب استجارت
قالوا لى طيب وانت مالك
لا انت زرعه
ولاحتى ساكنه
ولا ليك دعوه
الميه جايه لحد بيتك
سيباه وقاعده تشوفى غيرك
انا قلت اصلى انا واحده منهم
وهم اهلى وبحس بيهم
وانا اصلى عايشه بيهم وليهم
انا نبته طلعت و رعوها هم
والطين ده يامه اكلت منه
ولا احنا يعنى ناكل وننسى
نشرب وهم يموتوا يعنى
ناكل وهم يكلوا ايه
والزرعه دى مصرها ايه
دول يامه زرعوا
وكلنا احنا

سامعين ياعالم
ده طفل زاعق على صرخه وحده
الميه يامه الميه يابا
وامه واقفه محتاسه بيه
وابوه يفكر هيعمل ايه
الناس غلابه مش لاقيه حاجه
والزاد بيخلص
حرام علينا نشفت دموعهم
وباعوا حتى خلاص هدومهم
الدنيا عتمه والشمس طلعه
والنيل بيبكى على حال ولاده
فلاح وقاعد على سطح داره
وجاره واقف وسط زرعه
بيشكى همه للخلقه
وعم صابر بيمش محنى
من تقل حمله الهم ركبه
وكل واحد بيقول فى سره
كتير بنسمع عن ناس بترحم
وناس بتأسى وناس بتنسى
ناس بتاخد وناس بتدى
واحنا يامه ادينا خير
م الأرض دى
وعرقنا شاهد
على كل واحد
الدنيا عارفه
والشمس طله
ماهى شايفه
الخلق ماشيه
والحاله وقفه
و الفرحه غابت
والدمعه سالت
والجوع ده غول
عمال بنهش
فى بطون ولادنا
والناس بتسال
الرحمه فين
قالونا حاضر
الميه جايه
هتيجى بكره
ازى يا ناس
الخلق عايشه
الميه لازم توصل هناك
ويجى بكره يقولوا بعده
وبكره عده وبعده فات
وهنعمل ايه الزرع مات
ممواويل بلادنا بقيت نواح
شايفين حياتهم من خرم ابره
مفيش كلام ينفع خلاص
الجوع بيقرص
والموت بيحصد
الناس بتصرخ
سمعتوا صوتهم ولا لسه